Balladyna

buhaha

Witam!
Szperam w necie i znalazłem świetną scenę którą można by zagrać na zakończeniu naszym...

oto i ona:

(Wdowa, Alina i Balladyna wchodzą do domu obładowane zakupami )

Wdowa:
Skończona robota,
Balladyno, idźże w kimono,
A my z Aliną
Ściągniemy dzwonek mono.

Alina:
Ja i siostra ściągniemy
Dzwonek nowy,
A ty odpocznij popijając
Soczek bananowy.

Wdowa:
Dzięki, moje dobre córki.
Idę odpocząć
I wyciąć sobie skórki.
(rozmarzona)
Ach, gdyby tak kiedyś biznesmen jakiś młody,
Docenił walory waszej urody,
Za żonę wziął jedną z was
I w podróż daleką zabrał nas…

Balladyna:
O, słychać ryk silnika!
Pewnie jakiś meno zza rogu pomyka!
Zaraz może tędy przejdzie,
Trzepnie swą grzywą,
I pokaże twarz swą urodziwą!

Alina:
Ciemno już, słońce zachodzi,
A kolo ze swej fury wychodzi.

Balladyna:
Zapalcie światła, włączcie lampy!
Gdzie się podziały moje super trampy?

Wdowa:
Słychać dzwonek!
Otwórzcie drzwi!
Czyjaś biżuteria zza progu lśni!

Balladyna:
Niech ktoś się w końcu ruszy!

Wdowa:
Wiecie, że mam delikatne uszy!

Alina:
O nie! Mam cykora.
To nie na odwiedziny pora.

Wdowa:
Kto to idzie z tą wizytą?
Czy to może akwizytor?

Kirkor:
Zasłońcie zasłony i bijcie pokłony,
Bo to ja, Kirkor, przez laski wielbiony.

Wdowa:
Chodźcie moje córeczki śliczne,
Niech gwiazdor pozna zalety wasze liczne!

Balladyna:
Czego od nas chcesz tu stara?
W kuchni nam się budyń jara!

Kirkor:
Och, cóż to za dzieweczki?

Wdowa:
To moje córeczki.
Poznaj Alinę – naiwną odrobinę,
Lecz cudna to dziewczyna,
Jak i jej siostra Balladyna.
Mają talent kucharski – olbrzymi!
Choć teraz akurat budyń coś się dymi…

Balladyna:
No nie wyszło nam ździebeczko:
Spaliłyśmy garnek razem z pokryweczką.

Skierka:
(niezauważony przez nikogo)
Moja królowa Goplana,
Kazała dzisiaj z samego rana,
Aby ten Kirkor - gwiazda popu,
Wbrew prawom wszelkiego roztropku,
Zakochał się w córkach obu tej wdowy,
A jego życie miało przebieg kolorowy.
(schodzi na bok nuci piosenkę)

Wdowa:
Może gość nasz się ździebko przekima,
A my pójdziemy po dzbanuszek wina!?

Kirkor:
(zdziwiony, jako jedyny słyszy muzykę Skierki)
Co to za głosy słyszę od chwili?
Czy to wy śpiewacie, moi mili?

Alina:
Panie kochany, nic nie słychać tutaj.
To raczej w kuchni budyń nasz bucha.
(siostry idą do kuchni i Macarena

)

Kirkor:
Ach, jakże mi nudne wspomnienie willi z basenem,
Gdy tu dziewki nad budyniem tańczą macarenę!

Skierka:
(zadowolony)
O, zadziałał mój czar mały:
Obie laski się w nim zabujały.

Kirkor:
Co to za woń waniliowa me nozdrza rozpiera?
To zapewne wasz budyń Doktora Oetkera.

Balladyna:
Lecz nasz budyń jeszcze nie gotowy…
A nawet, gdy się ugotuje,
To cię nim nie poczęstuję!

Sługa:
Twój sługa uniżony, Kirkorze,
Pyta, jeśli pytać może:
Czemu Kirkor tutaj stoi?
Gdy za rogiem jest „Statoil”?
Do stacyjki dojedziemy
I paliwa dolejemy.

Kirkor:
Ja zostaję!
Zaparkuj mój samochód,
A ja ci zapewnię wieloletni dochód!

Wdowa:
(szykuje miejsce do spania)
Gościu kochany, to twoje łóżko,
A prześcieradło masz pod poduszką.

Kirkor:
(poprawiając poduszkę mówi sam do siebie)
Dobrze wróżyła mi wróżka z tarota,
Że znajdę dwie dziewki bez krztyny złota.

Skierka:
Moje czary zakończyłem,
Ich miłością połączyłem.

Kirkor:
Dwie foczki dzisiaj poznałem
I dziwnym trafem dwie pokochałem.
Którą wziąć za żonę, którą zaś porzucić?
Którą rozradować, a którą zasmucić?

Wdowa:
Kirkor, ja nie kumam tego.
Masz jakiś problem, kolego?

Kirkor:
Problemu żadnego nie posiadam,
Lecz innych rzeczy cała gromada.
Mam AGD, RTV, TVN i DVD,
Więc daj mi jedną z lasek twych.
Bo ja jestem Kirkor, sławna gwiazda,
Wrażliwy mężczyzna, lecz nie mazgaj,
Więc jedną z córek mi daj,
A ja z jej życia uczynię raj.

Wdowa:
Me córki:
Starsza Balladyna, młodsza Alina,
Jedna buntownica, druga anielica,

Kirkor:
(zastanawia się na głos)
Lepsza Alina słodka jak malina,
Czy może Balladyna – śniegowa dziewczyna?
Która pokochać mnie dzisiaj spróbuje?
Która tylko lubi, a która miłuje?

Balladyna:
Och, ja ci nie powiem, Kirkorze, kochanie,
Lecz zrobię ci jutro budyń na śniadanie.

Kirkor:
(do Aliny)
A ty, kotek?

Alina:
Kocham…

Kirkor:
Dwie lasencje się zabujały,
Obydwie serca mi swoje oddały.

Wdowa:
Pewnie!
Muszą kochać ciebie,
Bo tyś jak gwiazdka na niebie.

Kirkor:
(do dziewcząt)
Która z was, dziewoje,
Przyjmie dziś zalety moje?
Która z was moje kicie,
Będzie kochać mnie nad życie?

Balladyna:
Gdy będziesz na tourne
I za mną stęsknisz się,
Zadzwoń – ja przybędę,
I choć hen daleko będziesz,
Ja dla ciebie pójdę wszędzie
I budyniu ze sobą dużo zabiorę,
Byś był najedzony w koncertową porę.

Kirkor:
(do Aliny)
A ty, Alineczko?
Kochasz mnie, chociaż zdeczko?

Alina:
Kocham i przyrzekam całe życie kochać,
Nigdy się na ciebie za bardzo nie fochać,
Cerować twoje dziurawe skarpetki
I od T-shirtów twoich odrywać metki.

Kirkor:
Cóż ja mam zrobić teraz?
Me serce na dwoje się rozdziera.

Balladyna:
Proste!
Mnie weź za żonę…

Alina:
Takie ciele nieuczone!?

Balladyna:
Ty nie lepsza moja miła!
Tabliczki mnożenia się nie wyuczyłaś.

Alina:
A ty nawet nie wiesz, co to metafory!

Wdowa:
(zła)
CISZA! Po co nam te spory?!
Ta decyzja nie wasza, lecz jego!
Idźcie posłuchać Arki Noego!
(foch dziewcząt)

Alina:
Chodź, przejdziemy kawałeczek dalej!

Balladyna:
Ok, tylko budyniu troszeczke mi nalej.

Skierka:
(chodzi dokoła Wdowy)
Na targu, na targu sprzedają maliny,
Poślij, więc po nie obie dziewczyny,
A ta, która wcześniej wróci z malinami
Dostanie męża i willę z wygodami!

Wdowa:
Przyszedł mi do głowy,
Pomysł odlotowy,
Wyślemy córki moje dwie,
Na targ po malin łubiankę.
Która pierwsza wróci,
Ta swe panieństwo ukróci.

Kirkor:
Mądrą dałaś radę, czyli ruszasz głową,
Będziesz zapewne doskonałą teściową.
(Alina i Balladyna wychodzą na zakupy)

Alina:
Idziemy szybko kupować malinki,
Bo w końcu grzeczne są z nas dziewczynki.

Balladyna:
Wiesz, siostrzyczko, ja to raczej nie…
Popatrz! Kto tu idzie? Czy ja śnię?

Alina:
Gdzie? Kto?
Nie uciekaj, Balladynooooooo…

Balladyna:
(biegnie do Grabka)
Grabek, cukiereczku!
Ale się stęskniłam, Ach Grabeczku!

Alina:
(idzie dalej, kupuje maliny)
I uciekła znów siostrzyczka,
Więc dostanie w nosa pstryczka.
(idzie z malinami w stronę domu, spotyka Balladynę)
Balladyno! Ty…! Ty…!

Balladyna:
O, malin masz dwa kilogramy,
Odstąp siostrze z pół łubiany.

Alina:
Nie dam! Trzeba było nie lecieć
Na powabność grabcową,
Teraz ja będę bogaczką
A ty, babką klozetową.

Balladyna:
(wyjmuje nóż)
No to zawieść ciebie musze.

Alina:
(kona)
Czemu wbiłaś to w moje podbrzusze?

Balladyna:
0ddasz teraz łubianeczkę siostrze?

Alina:
(kona)
Coraz głębiej czuje ostrze…

Balladyna:
Nie dramatu tutaj młoda,
Oddasz malinki i znów będzie zgoda.

Alina:
Ej… Ty we mnie noża nie wbiłaś!
Ty… haha, siostrzyczko, chybiłaś! Hahaha…

Balladyna:
Uch… no ślepa jestem…

Alina:
Hahaha…

Balladyna:
Lecz mam coś w zanadrzu jeszcze,
(wyjmuje pistolet)
Hasta la wista, bejbe,
(tratatatata… Alina martwa, Balladyna odchodzi wesoła z malinami.)

komentujcie...